Autorem wszystkich zdjęć oraz opisów jest mój serdeczny kolega Sebastian Otremba.
Seba - Bardzo Dziękuję.
Galaktyka położona jest w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy w odległości około 21 mln lat świetlnych, jej średnica wynosi 170tys. lat świetlnych i jest o około 50tys lat świetlnych większa od naszej Drogi Mlecznej.
Mgławica została odkryta przez Lewisa Swifta w 1865 natomiast znajdująca się w niej gromada otwarta NGC 2244 została odkryta już w 1690 roku. Jest to mgławica emisyjna znajdująca się w gwiazdozbiorze Jednorożca, składająca się głównie ze zjonizowanego wodoru i tlenu. Jej odległość od ziemi wynosi około 5200 lat świetlnych a rozciąga się na przestrzeni 100 lat świetlnych.
Środek zdjęcia to Vdb152 również jako Barnard 175, jest mgławicą refleksyjną na szczycie ciemnej globuli Boka. Globula Boka to rodzaj ciemnej mgławicy, składającej się z gęstego pyłu i gazu, w których ma miejsce proces tworzenia się gwiazd. U góry słabo prezentuje się mgławica planetarna LBN538 (Dengel-Hartl 5 (DeHt 5)), szacuje się że znajduje się ona około 1300-1600 lat świetlnych od ziemi.
Mgławica IC 1396 została odkryta fotograficznie w sierpniu 1893 roku przez astronoma Edwarda Barnarda. IC 1396 to duży region H-II o średnicy kątowej około 3°, który jest domem dla obszarów aktywnego formowania się gwiazd, tak zwanych globul. Najbardziej widoczną globulą jest Mgławica Trąba Słonia (często określana również jako IC 1396A).
Gromada ta jest jedną z największych widocznych na niebie, jej widoczna średnica kątowa jest prawie trzy razy większa niż średnica kątowa Księżyca a jej odległość od ziemi wynosi 3000 lat świetlnych.
Obszar zjonizowanego wodoru znajdujący się w konstelacji Kasjopei w ramieniu Perseusza Drogi Mlecznej. Mgławica ta kształtem przypomina ludzkie serce - stąd jej nazwa. Znajduje się w odległości około 7500 lat świetlnych od Ziemi i rozciąga na niemal 200 lat świetlnych.
IC 443 została odkryta 25 września 1892 roku przez niemieckiego astronoma Maxa Wolfa. Ze względu na swój wygląd mgławica została nazwana "Mgławicą Meduza", której nie należy mylić z Abell 21. W przeciwieństwie do Abell 21, IC 443 jest pozostałością po supernowej, a nie mgławicą planetarną. Odległość do IC 443 wynosi około 1,9 kpc (6200 lat świetlnych), a jej wiek szacuje się na około 30 000 lat.
CTB 1 jest pozostałością po supernowej. Wiek supernowej szacuje się na 10 000 lat. W 1955 roku amerykański astronom George Ogden Abell odkrył dużą łukowatą mgławicę o niskiej jasności powierzchniowej, którą początkowo uważał za starą mgławicę planetarną. Wymienił ją w swojej publikacji z 1955 roku pod numerem 72. W 1965 roku amerykańska astronom Beverly T. Lynds opublikowała swój katalog jasnych mgławic. Mgławica jest tam wymieniona jako region H-II LBN 116.81+00.03 (LBN 576). W drugiej publikacji swojego przeglądu starych mgławic planetarnych w 1966 roku G. Abell wymienił mgławicę o numerze 85 i średnicy 2077 x 2077 sekund łuku. Opisał ją jako niesymetryczny pierścień z jasnymi plamami lub regionami. Zauważył również że centrum rozszerzonego źródła radiowego CTB-1 znajduje się 0,4° na wschód od mgławicy i może to być pozostałość po supernowej. Na zdjęciach wygląda jak bańka gazu, która przypomina przekrój przez ludzki mózg z przedłużeniem rdzenia kręgowego (medulla oblongata), dlatego CTB 1 zyskała przydomek "Mgławica Medulla".
Znajduje się w kompleksie IC1396 składającej się z mgławic i gromady otwartej. Kształt zawdzięcza dzięki silnym wiatrom gwiazdowym które uformowały charakterystyczny kształt trąby słonia. Z olbrzymiego obłoku materii mogą w przyszłości powstać gwiazdy. Obiekt jest oddalony od nas o 3000 lat świetlnych.
Obiekt ten znajduje się na pograniczu gwiazdozbioru Jaszczurki oraz Cefeusza. Szacowana odległość tego obiektu od nas to około 10-12tys. lat świetlnych.
Gazowo-pyłowa mgławica w gwiazdozbiorze Łabędzia o rozmiarach kątowych 120′×100′, przypominająca kształtem kontynent północnoamerykański. Chmura ciemnego pyłu w jej dolnej części przypomina Zatokę Meksykańską.
Pelikan -IC5070 Mgławica ta znajduje się w odległości około 2000 lat świetlnych od Ziemi. Kształtem przypomina pelikana. Mgławica Pelikan znajduje się na dużym obszarze emisji mgławic w konstelacji Łabędzia, blisko gwiazdy Deneb. Od większej i jaśniejszej mgławicy Ameryka Północna jest optycznie rozdzielona przez molekularne chmury ciemnego pyłu znanego jako ciemna mgławica LDN935.
Na zdjęciu można odnaleźć
M38 - gromada otwarta Rozgwiazda
NGC1907 - gromada otwarta
NGC1893 - gromada otwarta litery Y
IC410 - mgławica emisyjna Kijanki
NGC1931 - mgławica Mucha
IC417 - mgławica Pająk
Jest to najdalszy obiekt na niebie jaki można zaobserwować nieuzbrojonym okiem. Zawiera około biliona gwiazd, dla porównania nasza galaktyka ma ich 400 miliardów - jest rozmach:)
Swoim rozmiarem sześciokrotnie przewyższa rozmiar księżyca.
Jest to najbliższy ziemi obszar gwiazdotwórczy, bardzo ładnie prezentujący swe ramiona już w lornetce.
Gromada otwarta znajdująca się około 450 lat świetlnych od ziemi, polecam popatrzeć na nią przez jakąkolwiek lornetkę:)